دانلود مقاله با عنوان
↓↓ لینک دانلود و خرید پایین توضیحات ↓↓
فرمت فایل: word
(قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات:5
قسمتی از متن فایل دانلودی:
اولين تمدن در بين النهرين
بيشتر مورخان و باستان شناسان عقده دارند که بين النهرين محل پيدايش تمدن بوده است . وجود رودخانه پر آب ، آنرا مهد مهمترين تمدنهاي رودخانه اي ساخت و موقعيت ارتباطي بسيار مناسب آن ، موجب تماس با سرزمين هاي ديگر و در نتيجه پيشرفت و انتشار تمدن گرديد . چنانچه بعضي از علوم و از همه مهمتر احتملا پيدايش خط از بين النهرين باستان مي باشد . نخستين شهر هاي مهم تاريخ نيز در همين سرزمين بوجود آمدند و بدنبال خود قواعد زندگي مدني را پديد آوردند . برتري محسوس تمدن بين النهرين باستان ، آن سرزمين را کانون توجه اقوام همجوارش ساخته بود و از اين رو رفت و آمد اقوام و درگيري ميان آنان ، اگر چه از يک سو موجب پر تلاطم شدن تاريخ آن گرديد از سوي ديگر موجب تنوع و توسعه فرهنگ نيز مي شد . در پي اين تاريخ پر فراز و نشيب در حاليکه بيش از 3000 سال از حيات تمدني بين النهرين باستان مي گذشت در حدود 500 ق . م حيات سياسي آن به پايان رسيد و جزئي از تاريخ ايران باستان گرديد .
بين النهرين
رودهاي دجله و فرات هر دو از کوهاي پر برف 
مشرق آسياي صغير سر چشمه مي گيرند . اين دو رود پس از پيچ و خم هاي فراوان به سمت جنوب جريان يافته و با پيمودن صدها کيلومتر به خليج فارس وارد مي شوند . اين دو رود بسيار پر آب و بزرگ هستند . بخصوص در فصل بهار که برفهاي نواحي کوهستاني آسياي صغير آب مي شوند ، آب آنها بسيار زياد مي شود که معمولا منجر به طغيان و سيلاب رود مي گردد . جز نواحي علياي دجله و فرات ، بقيه مسير آنها در دشت وسيعي جريان دارد که بين النهرين ناميده مي شود و به معناي ميان دو رود است .
تاريخ سياسي بين النهرين
جنوب بين النهرين را سومر مي ناميده اند . کشفيات باستان شناسان نشان مي دهد که سومر از هزاران سال پيش ساکناني داشته که کم کم فنون بهره برداري از آب رودخانه را فرا گرفته بودند . در حدود 5000 سال پيش مردمي به اين سرزمين مهاجرت کردند که سومري ناميده مي شوند . در مورد نژاد سومريان و اينکه ابتدا در کجا زندگي مي کرده اند اطلاع دقيقي در دست نيست . طبق افسانه هاي سومري ، آنها از طريق دريا يعني خليج فارس به سومر وارد شده اند .
سومري ها با تسلط بر جنوب بين النهرين و با استفاده از تجارب ساکنان قديمي آن سرزمين شيوه خشک کردن باتلاقها ، حفر نهرها و کشاورزي را فرا گرفتن و بتدريج شهرهاي بزرگ و آباد ايجاد کردند . شهرهاي متعددي و بزرگ سومري نشان دهنده کشاورزي پر رونق سومريان و نيز تجارت گسترده آنان با سرزمين هاي اطراف مي باشد .
شهر هاي سومر هر يک داراي دولتي مستقل بودند و از يک حکومت مرکزي اطاعت نمي کردند . هر شهر علاوه بر 
زميبنهاي زراعي ، شبکه آبياري و دولت ، داراي يک معبد نيز بود . اين معبد که به شکل ساختماني پلکاني بود زيگورات نام داشت . معبد توسط شخصي به نام انسي اداره مي شد . انسي علاوه بر مقام مذهبي ، فرمانروايي شهر را نيز بر عهده داشت .
سومريان تاريخ خود را به دو دوره قبل از طوفان و بعد از طوفان تقسيم مي کردند . نخستين شهر مهم آمنان اريدو نام داشت . در سال 4000 سال پيش اريدو شهري مهم بوده است . اما 3000 سال پيش شهر اور اهميت بسيار يافت و طولي نکشيد که شهر ديگري بنام نيپور شهرت بسيار يافت زيرا داراي معبد بسيار مهمي بود . هر يک از اين شهرهاو شهرهاي ديگر سومر ي براي مدتي توانستند قدرت خود را گسترش دهند و بر تمام يا قسمتي از آن سرزمين حاکم گردند . در نتيجه اين جنگها دولت سومري را ضعيف کرد و سرانجام استقلال خود را در برابر اقوام که سرزمينشان را مورد حمله قرار داده بودند از دست دادند .
اکد
در اواسط هزاره سوم قبل از ميلاد گروهي از اقوام سامي از صحرا به شمال سرزمين سومر وارد شدند و آنجا را تصرف کردند . اين گروه از اقوام سامي اکدي ناميده مي شدند . و بتريج صاحب دواتي نيرومند شدند که به دولت اکد معروف شده است .
کسي که دولت اکد را قدرتمند ساخت سارگن نام داشت . او با استفاده از جنگهاي سومر توانست بر آن سرزمين غلبه کند و حتي سرزمين هاي مغرب بين النهرين تا سواحل مديترانه را تصرف نمايد . تا قرن 22 ق . م اکدي ها تا آن اندازه جذب فرهنگ سومري شده بودند که ديگر جزو سومريان محسوب مي شدند . در نتيجه در اين قرن سومريان بار ديگر فرصت يافتند که استقلال شهرهاي خود را احيا نمايند . اما هجوم اقوام گوتي که در کوهستان زاگرس زندگي مي کردند مانع از اين امر شد و براي مدتي سومر دچار ويراني و نابساماني گرديد .
*** متن کامل را می توانید بعد از پرداخت آنلاین ، آنی دانلود نمائید، چون فقط تکه هایی از متن به صورت نمونه در این صفحه درج شده است ***
| 04_1570191732_32171_7360_1420.zip0.07 MB |
